Kłopotliwe człowieczeństwo

Poezja Filozofów

Na VI Polskim Zjeździe Filozoficznym (Toruń 1995) wśród imprez towarzyszących niezwykłym powodzeniem cieszyły się spotkania piszących poezję filozofów. Słabość filozofów do poezji to zresztą stara sprawa… Uważam więc, że stała publikacja twórczości poetyckiej filozofów na stronie Nowej Krytyki to dobry pomysł.

Każdy piszący wiersze filozof może od tej pory zwrócić się do nas o publikację jego utworów na naszej stronie. Będziemy zapraszać znanych filozofów-poetów w gości i namawiać, czasem dekonspirować tych, co swą twórczość poetycką skrywają.

Jedynym kryterium kwalifikacji będzie fakt poetyzowania przez filozofa, wszystko jedno czy dyplomowanego czy studenta. Do wysyłanych utworów prosimy załączać kilka słów o sobie, najlepiej w formie nadającej się bezpośrednio do publikacji. Serdecznie zapraszam.

Jerzy Kochan

16/02/2017
Katzrzyna Karaskiewicz

 

Katarzyna Karaskiewicz - doktor nauk humanistycznych, historyk idei i kultury, antropolog kultury. Absolwentka Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego.
Zajmuję się filozofią i historią oświecenia, filozofią języka, antropologią języka, filozofią Johanna G. Fichtego, Jose Ortegi y Gasseta oraz kulturową działalnością Stanisława Kostki Potockiego.
Wydałam do tej pory książki:
"Halina Poświatowska. W zwierciadle swej kobiecości" 2008
"Początek języka, początek człowieczeństwa. Ewolucyjna koncepcja kultury według Stanisława Kostki Potockiego" 2009
"Logika dobrego smaku" - czyli sztuka prawdziwego sądzenia na podstawie Rozprawy o krytyce Stanisława Kostki Potockiego (wyd. 2011)
"Świątynia Opatrzności Bożej (dzieje idei i budowy) (wyd. 2011)
Publikuję też artykuły z zakresu kultury języka.

Wielbię koty, poezję Haliny Poświatowskiej, Pierre'a Bayle'a , którego myśli wszędzie propaguję.....





Kłopotliwe człowieczeństwo




Razu jednego siedziałam w czasie zapomnianym, 
Patrzyłam przed siebie, w oczach znowu sen miałam. 
Mówił mi Ockham, że życie swe w ręce wziąć można, 
Mówił mi Pascal, że myśląc kreślę swój obraz, 
Rzekł wówczas Kartezjusz, że jestem w ogóle, gdyż myślę, 
Arystoteles w teorii postrzegał mą siłę,
Epikur obalił strach mój przed nieznanym,
Bayle z absurdami zmaga się przez życie moje całe,
Bacon analityką mi świat odczarował,
Postawą swą Bruno świadectwo odwagi pieczętował....
......I jak Fichte naukę prawdziwie miłował.
Mawiał Kant, że ja stanowię cel sam w sobie
Schopenhauer zadrwił jednak z wolnej woli mojej
Gdy Kierkegaard niełatwą wskazał mi w wyborze drogę...
Siedząc w zadumaniu westchnienie pierś znów rozdarło
Bo Nietzsche wszak rzecze – jak trudno w ogóle stać się człowiekiem.

Katarzyna Karaskiewicz   lato 2010