Poezja Filozofów
Na VI Polskim Zjeździe Filozoficznym (Toruń 1995) wśród imprez towarzyszących niezwykłym powodzeniem cieszyły się spotkania piszących poezję filozofów. Słabość filozofów do poezji to zresztą stara sprawa… Uważam więc, że stała publikacja twórczości poetyckiej filozofów na stronie Nowej Krytyki to dobry pomysł.
Każdy piszący wiersze filozof może od tej pory zwrócić się do nas o publikację jego utworów na naszej stronie. Będziemy zapraszać znanych filozofów-poetów w gości i namawiać, czasem dekonspirować tych, co swą twórczość poetycką skrywają.
Jedynym kryterium kwalifikacji będzie fakt poetyzowania przez filozofa, wszystko jedno czy dyplomowanego czy studenta. Do wysyłanych utworów prosimy załączać kilka słów o sobie, najlepiej w formie nadającej się bezpośrednio do publikacji. Serdecznie zapraszam.
Jerzy Kochan
16/02/2017
Waldemar Kania
Na pustej scenie Firma Wydawnicza Trans-Krak
Kraków 1996
Waldemar Kania debiutował wierszami w "Życiu Literackim" w 1989. Członek Związku Literałów Polskich. Wydał do tej pory tomiki poezji Nic pytaj dokąd idę (1990), Z piaskiem pomieszane (1991), Eros zbuntowany (1992). Ziemia jako punkcik (1993), Ars moriendi (1993), zbiór aforyzmów Myśli (1996) oraz leksykon Pisarze z Krupniczej (1993, II wydanie rozszerzone 1996).
Estetyka i natura
Naturze nie obca jest parodia (wbrew Spinozie)
strumienie naśladują rzeki
mroźne osty na szybach udają wiosnę
liście demonstrują
że śmierć jest spadaniem
a istnienie - żółknieniem
.
obserwuję walkę na śmierć
gdy prędkość światła zrównuje się z cieniem
.
w odnowionych zamkowych komnatach
brak mi sarmatów i ich portretów
.
poprzez stare popękane mury
widać szarżę kawalerii
pnący się powój trochę przeszkadza
.
widzę ogrodników z nożycami
jak stoją przed wybujałym żywopłotem
zdecydowani na wszystko
a ostrza lśnią w słońcu
